In het nieuws (zie de video hierboven) kwam in 1992 naar buiten dat er interneringskampen in Bosnië-Herzegovina bestonden. In deze interneringkampen werden executies voltrokken en mensen gemarteld en uitgehongerd; een schrikbeeld dat lijkt op de concentratiekampen van de Tweede Wereldoorlog. Na WOII en na de belofte dat dergelijke kampen er nooit meer mochten komen, waren ze toch terug in Europa: de kampen om een bevolkingsgroep vanwege afkomst, religie of wat dan ook te verbannen of zelfs te vernietigen. Zo’n zeshonderd overlevenden kwamen via de UNHCR en onder bescherming van de Verenigde Naties in Haarlem terecht.

Met veel moeite lukte het een student deze vluchtelingen te bezoeken. Sten Fierant, de student in kwestie, zette een sociaal programma op om afleiding te creëren voor de bewoners van het centrum. Via deze activiteiten leerde hij mensen kennen van zowel de gemeente als van het vluchtelingenwerk, en hij sloot zich uiteindelijk aan bij Leiden-Dalmacija. In de zomer van 1993 vertrok hij met een delegatie naar Dalmatië, het eiland Ciovo bij Trogir, om een samenwerkingsband op te bouwen. Maar onderweg dook zich een noodsituatie op: in de buurt gekomen van Split, in het plaatsje Stobrec, was er een tentenkamp met gevluchte Bosniakken (bewoners uit Bosnie-Herzegovina met een moslimachtergrond). Zij werden belaagd door lokale extreem rechts-nationalistische jongeren. De Bosniakken kregen vervolgens onderdak aangeboden door Pakistan, en zouden daarheen getransporteerd worden voor veiligheid. Ondanks dat de Bosniakken bekend staan als autochtone moslims, is Pakistan ver van de Bosnische origine en zijn er onoverkoombare cultuurverschillen.

Fierant heeft hierop op 11 november 1993 een advertentie in het Leids studentenblad ‘Mare’ geplaatst. 25 mensen meldden zich uit blijk van interesse. Kort daarop vond een eerste bijeenkomst plaats bij ‘De Bakkerij’. Deze samenkomst werd bezocht door achttien personen van wie de meerderheid student was. Op die bijeenkomst is het idee van Stichting Wij Helpen Daar ontstaan, en binnen een week was de organisatie een feit. In 2018 is ervoor gekozen om de naam van de stichting te veranderen naar Stichting SAVIE (Students Abroad Volunteering In Eastern Europe).